03.08.2001

Zmiany czynnościowe w jaskrze, metody ich wczesnego wykrywania oraz monitorowania postępu, jako podstawa do wyboru i modyfikacji leczenia

Istotą uszkodzenia w jaskrze są zmiany anatomopatologiczne polegające na postępującej atrofii komórek zwojowych i warstwy włókien nerwowych siatkówki. W wyniku tych zmian dochodzi do postępującego zaniku tarczy nerwu wzrokowego z charakterystycznym poszerzeniem wnęki naczyniowej, ubytkami pierścienia nerwowo-siatkówkowego oraz ubytkami warstwy włókien nerwowych siatkówki.

03.08.2001

Jakość życia chorego na jaskrę a efektywność leczenia farmakologicznego

Farmakologiczne leczenie jaskry opiera się na regularnym, codziennym przyjmowaniu kropli do oczu, na ogół do końca życia chorego - jeśli wcześniej nie zaistnieje konieczność interwencji chirurgicznej.

03.08.2001

Odmienność anatomiczna oka z wysoką krótkowzrocznością a kryteria rozpoznania i strategia leczenia jaskry

Wysoka krótkowzroczność degeneracyjna jest jednostką chorobową o słabo poznanej etiologii oraz uwarunkowaniu genetycznym i/lub środowiskowym, którą określają 3 kryteria: anatomo-kliniczne, biometryczne i refrakcyjne. Dwa pierwsze kryteria są dla niej specyficzne, ostatnie - najmniej, aczkolwiek w praktyce to ono właśnie jest najczęściej używane.

03.08.2001

Znaczenie badań epidemiologicznych w zapobieganiu ślepocie wywołanej jaskrą

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, jaskra zajmuje w skali światowej drugie miejsce wśród przyczyn utraty wzroku, obejmując 15% zarejestrowanych przypadków. Co roku z powodu jaskry traci wzrok około 2,4 miliona ludzi.

03.08.2001