Filtry
Przegląd prasy i publikacje
Zespół wyniszczenia nowotworowego – postępowanie z pacjentem w POZ
Ocenia się, że kacheksja stanowi przyczynę zgonu nawet do 30% chorych z zaawansowanym nowotworem.
Czy stosowanie suplementów diety w celu poprawy zaburzeń metabolicznych w stanie przedcukrzycowym i cukrzycy typu 2 jest uzasadnione? Przegląd piśmiennictwa
W ostatnich latach pacjenci z nieznacznie podwyższoną glikemią coraz częściej sięgają po tzw. suplementy diety.
Stopa cukrzycowa – aktualne zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne
Zespół stopy cukrzycowej dotyczy ok. 5–10% pacjentów z cukrzycą. Obecność zespołu stopy cukrzycowej przyczynia się u osób z cukrzycą do częstszej hospitalizacji.
Wczesne wykrywanie powikłań cukrzycy w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej
Na lekarza pierwszego kontaktu spada więc ciężar opieki długoterminowej nad chorym z cukrzycą, a także związana z tym konieczność monitorowania powikłań, szczególnie przewlekłych.
Glukozamina – bezpieczny wybór w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego
Algorytm ESCEO zaleca stosowanie glukozaminy już na pierwszym etapie leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego.
Nowe oblicza profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych – wskazania i dawki kwasu acetylosalicylowego
Obecnie nie zaleca się stosowania ASA u wszystkich pacjentów z nadciśnieniem tętniczym.
Nadciśnienie tętnicze w wieku podeszłym – od patogenezy do skutecznego leczenia – przypadek wraz z komentarzem
Wyniki badań klinicznych wskazują na korzyści ze stosowania skojarzenia antagonisty wapnia i diuretyku tiazydopodobnego
GOLD 2017 – racjonalne podejście do leczenia POChP z uwzględnieniem nowych badań klinicznych i modyfikacji GOLD 2018
W ostatnim czasie pojawiły się możliwości podawania trzech substancji aktywnych w jednym inhalatorze.
Rozpoznawanie cukrzycy u osób dorosłych – czy to typ 1, czy typ 2?
Ponad 90% wszystkich chorych na cukrzycę stanowią chorzy na cukrzycę typu 2, a 5–10% chorzy na cukrzycę typu 1.
Insulinoterapia w cukrzycy typu 2 w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej
Proste zasady pomagające wdrożyć insulinoterapię u chorych, którzy nie osiągają zalecanych celów leczenia cukrzycy, mogą okazać się pomocne w codziennej praktyce lekarza POZ.
Pacjent z cukrzycą typu 1 u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej
W ostatnich latach odnotowuje się stały wzrost zapadalności na cukrzycę typu 1 wśród dzieci, młodzieży, a także osób dorosłych w większości krajów europejskich, w tym także w Polsce.
Bólowa postać neuropatii cukrzycowej – zasady skutecznej terapii
Szacuje się, że objawy kliniczne wielu chorób z powodu obecności neuropatii występują zaledwie u 10% pacjentów.
Podstawowe zasady postępowania z pacjentem z retinopatią cukrzycową dla lekarzy rodzinnych i diabetologów
Oczne powikłania cukrzycy stanowią pierwszą przyczynę ślepoty na świecie u osób do 64. roku życia.
Leczenie insuliną w warunkach szpitalnych
Nawet do 30% pacjentów oddziałów wewnętrznych choruje na cukrzycę lub stwierdza się u nich hiperglikemię.
Wpływ długotrwałego stosowania metforminy na stężenie witaminy B12
Niedobór witaminy B12 sam w sobie wpływa na powstanie neuropatii obwodowej.
Najnowsze możliwości stosowania doustnych leków przeciwcukrzycowych
W ostatnich latach liczba dostępnych doustnych leków przeciwcukrzycowych systematycznie rośnie.
Prawne aspekty opieki nad osobami starszymi oraz chorymi psychicznie
O umieszczeniu osoby w domu opieki bez zgody orzeka sąd.
Najnowsze zalecenia kliniczne Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego dotyczące postępowania z chorymi na cukrzycę
Obecnie unika się stosowania określenia „dieta cukrzycowa”, kładąc nacisk na stosowanie przez osoby z cukrzycą zasad zdrowego żywienia.
Wybór drugiego, trzeciego (czwartego?) leku doustnego w cukrzycy typu 2
Ze względu na wielość mechanizmów patogenetycznych, leczenie cukrzycy typu 2 w początkowym okresie polega na kojarzeniu leków doustnych. Ich liczba rośnie w miarę upływu czasu i postępu choroby
Nowoczesne leczenie cukrzycy typu 2 – pierwsze kroki
Nowoczesna strategia terapii cukrzycy typu 2 powinna być zaplanowana indywidualnie dla każdego chorego, po uwzględnieniu korzyści płynących z kontroli glikemii na określonym poziomie oraz ryzyka możliwych powikłań terapii, szczególnie nawracającej hipoglikemii.
